Ostatnia aktualizacja 29 września 2025
Masz w swoich badaniach test stylów przywiązania i zastanawiasz się, jak go dobrze wykorzystać w pracy magisterskiej? Nazwy stylów brzmią poważnie, ale spokojnie… Można je opisać prosto i czytelnie, tak aby nawet wymagający promotor widział, że wszystko jest poukładane.
W tym wpisie znajdziesz odpowiedź na pytania: czym właściwie jest test stylów przywiązania, jak go umieścić w części metodologicznej, w jaki sposób przedstawić wyniki oraz jak napisać krótką i przejrzystą interpretację. Bez trudnych słów, za to z praktycznymi wskazówkami i przykładami, które możesz od razu wykorzystać w swojej pracy.
Potrzebujesz szybkiej pomocy z testem stylów przywiązania w swojej pracy dyplomowej? Kliknij poniżej 
–> Styl przywiązania w pracy magisterskiej. Błyskawiczna pomoc
–> Wzory rozdziałów badawczych ze statystyką
Nie wiem, jak zacząć. Masz coś dla mnie?
–> E-book- Jak Napisać Pracę Dyplomową W Tydzień
–> Pobierz przykładową pracę licencjacką
Definicja testu stylów przywiązania w pigułce
Test stylów przywiązania to kwestionariusz, który ocenia sposób, w jaki ludzie tworzą i przeżywają relacje. Najczęściej wyróżnia się cztery style: bezpieczny, lękowo-ambiwalentny, unikowy i zdezorganizowany. Każdy wynik pokazuje tendencję w kontaktach z innymi, a nie to, czy ktoś funkcjonuje „dobrze” czy „źle”.
W pracy dyplomowej traktujesz test stylów przywiązania jako źródło czterech kategorii do porównań między grupami i do analizy związków z innymi zmiennymi. W metodologii wpisz nazwę narzędzia, obszar pomiaru, wersję testu i krótką informację o jego rzetelności.
- wynik pokazuje styl relacji, nie diagnozę kliniczną,
- style nie wykluczają się w 100% – u jednej osoby mogą mieszać się elementy kilku,
- interpretuj je w kontekście badania, a nie w oderwaniu.
Jak patrzeć na wyniki stylów przywiązania
Test stylów przywiązania nie mierzy „jakości związku” ani „poziomu bliskości”. Pokazuje jedynie, jak badani zazwyczaj reagują w relacjach. Czy szukają wsparcia, unikają kontaktu, czy raczej czują się bezpiecznie. Najpierw napisz, co dokładnie mierzy narzędzie, a dopiero potem, co z tego wynika w twojej próbie.
- Test daje cztery style, a nie jeden łączny wynik.
- Podawaj wyniki jako liczebności lub procenty, ewentualnie średnie i odchylenia standardowe, jeśli test opiera się na skalach.
- Napisz, na jakiej podstawie wyznaczasz style (klucze autora, normy, punkt odcięcia).
- Sprawdź rzetelność (np. α Cronbacha) na swojej próbie, jeśli test opiera się na skalach liczbowych.
- Zaznacz, że to opis tendencji, nie diagnoza kliniczna.
Jak zastosować testy stylów przywiązania?
Użyjesz wyników testu stylów przywiązania do:
- porównań między grupami (np. kobiety vs mężczyźni, single vs osoby w związku),
- sprawdzania zależności z innymi zmiennymi (np. poziom stresu, satysfakcja z życia, style radzenia sobie),
- raportowania prostych statystyk – liczebności, procentów, średnich i α Cronbacha,
- formułowania wniosków o tym, jak style przywiązania wiążą się z badanym obszarem.
Jak rozumieć wyniki stylów przywiązania?
Pomyśl o czterech sposobach budowania relacji: bezpieczny, lękowo-ambiwalentny, unikowy i zdezorganizowany. U każdej osoby może dominować inny wzór, czasem też pojawia się mieszanka dwóch stylów. Test nie sprawdza jednorazowej reakcji, ale typowy schemat funkcjonowania w relacjach.
Gdy zbierzesz odpowiedzi od wielu osób, znikają przypadkowe różnice i widać wyraźniej, jaki styl przeważa w grupie. Jedni częściej wykazują styl bezpieczny, inni lękowy czy unikowy, a u części może być zauważalny styl zdezorganizowany. To właśnie taki obraz potem opisujesz w wynikach.
Co widać na wykresie stylów przywiązania?
Na wykresie słupkowym możesz pokazać, ile osób ma każdy styl przywiązania.
Na przykładzie widzisz:
- Styl bezpieczny – 45%
- Styl lękowo-ambiwalentny – 25%
- Styl unikowy – 20%
- Styl zdezorganizowany – 10%
Co to znaczy?
- Jeśli bezpieczny styl ma najwyższy wynik, badani częściej budują relacje oparte na zaufaniu i wsparciu.
- Lękowo-ambiwalentny styl wskazuje na większą wrażliwość emocjonalną i potrzebę potwierdzenia.
- Unikowy styl pokazuje tendencję do dystansu i unikania bliskości.
- Zdezorganizowany styl zwykle łączy elementy lęku i unikania – bywa rzadszy, ale znaczący w analizach.
Jak to czytać liczbowo?
Wyniki możesz podać w formie liczebności i procentów dla każdej kategorii. Jeżeli chcesz sprawdzić różnice między grupami, zastosuj test χ².
W przypadku korzystania ze skali liczbowej, takiej jak ECR-R, podaj średnie i odchylenia standardowe dla wymiarów lęku i unikania. Warto też dodać w nawiasie współczynnik α Cronbacha, jeśli w swojej próbie sprawdzałeś rzetelność narzędzia.
A jeśli masz większą próbę?
Im więcej osób w badaniu, tym wyniki są pewniejsze. Procenty są stabilniejsze, a różnice między grupami łatwiej zauważalne. Więcej danych = solidniejsze wnioski.
Wniosek do pracy magisterskiej
Takie wykresy i statystyki pozwalają jasno pokazać, które style przywiązania dominują w grupie i jak różnią się między badanymi. Raportujesz prosto: liczebności, procenty, testy statystyczne i α Cronbacha (jeśli dotyczy). Interpretację wiążesz zawsze ze stylami relacji, a nie z oceną „dobry” czy „zły”.
Kiedy test stylów przywiązania ma sens? (na co zwrócić uwagę)
1) Wybór odpowiedniego narzędzia
Istnieje kilka wersji testów (np. Hazan i Shaver, ECR-R). Ważne, abyś w pracy jasno podał, z której korzystasz i dlaczego wybrałeś akurat tę.
2) Jasne kryteria przypisywania stylów
Wyjaśnij, w jaki sposób rozdzielasz badanych do poszczególnych stylów – czy korzystasz z gotowych kluczy, czy z punktów odcięcia. Dzięki temu twoja metodologia będzie przejrzysta.
3) Wielkość i charakter próby
Test stylów przywiązania lepiej działa przy większej próbie – wtedy rozkład stylów jest bardziej reprezentatywny. W małej grupie wyniki mogą być zbyt jednostronne.
4) Prezentacja wyników
Najczęściej stosuje się liczebności i procenty dla poszczególnych stylów. Jeśli używasz wersji skalowej (np. ECR-R), pokaż średnie i odchylenia standardowe dla wymiarów lęku i unikania.
5) Porównania i analizy dodatkowe
Możesz sprawdzić, czy style różnią się między grupami (np. kobiety–mężczyźni, single–osoby w związku). Możesz też badać związki z innymi zmiennymi, np. stylem radzenia sobie ze stresem, satysfakcją z życia czy poziomem lęku.
6) Interpretacja w kontekście
Styl przywiązania to opis tendencji, a nie diagnoza kliniczna. Ważne, abyś wnioski zawsze odnosił do badanej grupy i pytań badawczych, a nie do ogólnych ocen typu „dobry” czy „zły” styl.
7) Etyka badań
Poinformuj uczestników, w jakim celu przeprowadzasz test, i zapewnij im pełną anonimowość. To szczególnie ważne, bo pytania dotyczą sfery relacji i emocji.
Tip z naciskiem na metodologię: W pracy pisz jasno: test stylów przywiązania to narzędzie badawcze, nie diagnoza. Interpretuj wyniki zawsze w kontekście próby.
Co zyskujesz, używając testu stylów przywiązania w pracy dyplomowej?
Test stylów przywiązania daje ci cztery konkretne kategorie: bezpieczny, lękowo-ambiwalentny, unikowy i zdezorganizowany. Dzięki temu opisujesz sposób budowania relacji, a nie ogólny „poziom emocji”.
- Możesz porównać grupy w sensowny sposób (np. kobiety vs mężczyźni, single vs osoby w związku) i sprawdzić, czy różnice są realne, czy przypadkowe.
- Możesz badać związki z innymi zmiennymi (np. stylem radzenia sobie ze stresem, satysfakcją z życia, poziomem lęku) i napisać o tym jasno i rzetelnie.
- Masz gotowy schemat raportowania: liczebności, procenty, średnie i odchylenia standardowe (jeśli używasz skali ECR-R), a do tego krótka interpretacja.
To porządkuje metodologię i pozwala uogólnić wnioski na podobne grupy – oczywiście z zaznaczeniem ograniczeń próby.
N = 120. Styl bezpieczny – 45%, lękowo-ambiwalentny – 25%, unikowy – 20%, zdezorganizowany – 10%.
Grupa A ma o 12% więcej osób z bezpiecznym stylem niż Grupa B – różnica wygląda na istotną (np. test χ²).
Efekt? Wyniki jasne, interpretacja prosta, a całość wygląda solidnie i profesjonalnie.
Test stylów przywiązania w prostych krokach
1) Policz i opisz style
Zlicz, ilu badanych przypisano do każdego stylu. Podaj liczebności i procenty.
„Najczęściej występował styl bezpieczny (46%), a najrzadziej zdezorganizowany (9%).”
2) Porównaj grupy
Sprawdź, czy rozkład stylów różni się między grupami (np. kobiety vs mężczyźni, single vs osoby w związkach). Użyj testu χ².
„Styl unikowy częściej występował u mężczyzn (27%) niż u kobiet (15%); różnica okazała się istotna (χ² = …, p < 0,05).”
3) Sprawdź związki z innymi zmiennymi
Zobacz, czy dany styl łączy się z innymi wynikami (np. satysfakcją z życia, poziomem lęku, stylem radzenia sobie ze stresem).
„Styl lękowo-ambiwalentny częściej wiązał się z wyższym poziomem lęku (p < 0,05).”
4) Pokaż proporcje i tendencje
Opisz, który styl dominuje w badanej próbie i jak wyglądają pozostałe.
„Styl bezpieczny dominuje w całej grupie (prawie połowa respondentów), co wskazuje na przewagę tego wzorca relacji.”
5) Krótka interpretacja
- Styl bezpieczny wyżej → częstsze budowanie relacji opartych na zaufaniu i wsparciu.
- Styl lękowo-ambiwalentny wyżej → silniejsza potrzeba bliskości i obawa przed odrzuceniem.
- Styl unikowy wyżej → częstsze dystansowanie się i unikanie bliskości.
- Styl zdezorganizowany wyżej → większe pomieszanie lęku i unikania.
Opisuj krótko, w kontekście swojej grupy i badania.
Kluczowe zasady, o których łatwo zapomnieć
- Ten sam test stylów przywiązania dla wszystkich badanych, zgodnie z kluczem autora.
- Jedna osoba = jeden wynik (jeden dominujący styl lub wartości na dwóch wymiarach, jeśli używasz ECR-R).
- Ustal, co robisz z brakami w odpowiedziach (np. dopuszczasz do 10% braków, powyżej tego wyłączasz ankietę).
- Zawsze podaj obok wyników liczebności i procenty, a w wersjach skalowych także średnie i odchylenia standardowe.
- Test stylów przywiązania nie daje „dobrych” i „złych” wyników. To tylko opis tendencji w relacjach, a nie diagnoza kliniczna.
Gdzie wykorzystasz test stylów przywiązania w pracy magisterskiej?
Test stylów przywiązania przyda ci się, gdy chcesz pokazać dominujące wzorce relacji i sprawdzić, jak różnią się między grupami. W metodologii wpisz nazwę testu, jego wersję i sposób interpretacji wyników.
W części wyników podaj liczebności i procenty, a jeśli używasz skali – także średnie i odchylenia standardowe. Dodaj proste analizy zależności (np. test χ², korelacje), a w dyskusji krótko wyjaśnij, co oznacza przewaga danego stylu. Niżej masz przykładowe kierunki studiów, tematy i rodzaje badań, w których test stylów przywiązania sprawdzi się idealnie:
Pielęgniarstwo / Zdrowie Publiczne/ Nauki o zdrowiu
- Tematy: styl przywiązania a satysfakcja z opieki, jakość życia pacjentów, wsparcie rodziny.
- Badania: ankiety wśród pacjentów, porównanie osób z różnymi diagnozami, analiza relacji pacjent–opiekun.
- Po co test stylów przywiązania: pokazuje, jak różne style wpływają na sposób przeżywania choroby i korzystania z pomocy.
Administracja
- Tematy: styl przywiązania a stres urzędników, kontakty z interesantami, wypalenie zawodowe.
- Badania: sondaż wśród pracowników urzędu, porównanie wydziałów, analiza relacji przełożony–podwładny.
- Po co test stylów przywiązania: porządkuje wnioski o wzorcach relacji i ułatwia interpretację zachowań w pracy urzędowej.
HR / Zarządzanie
- Tematy: styl przywiązania a zaangażowanie pracowników, satysfakcja z pracy, rotacja kadr.
- Badania: ankiety wśród zespołów, porównanie działów, analiza relacji w grupach projektowych.
- Po co test stylów przywiązania: pokazuje, jak style wpływają na funkcjonowanie zespołów i budowanie relacji w pracy.
Edukacja / Pedagogika
- Tematy: styl przywiązania uczniów a motywacja do nauki, relacje z nauczycielami, zachowania prospołeczne.
- Badania: przekrojowe w klasach, ankiety wśród studentów, porównania między szkołami.
- Po co test stylów przywiązania: pozwala uchwycić, jakie style dominują w grupie i jak wpływają na postawy wobec nauki.
Sport / Fizjoterapia
- Tematy: styl przywiązania a radzenie sobie z presją, relacje w drużynie, przestrzeganie zaleceń rehabilitacyjnych.
- Badania: sportowcy zawodowi vs amatorzy, analiza zespołów sportowych, wywiady z osobami w rehabilitacji.
- Po co test stylów przywiązania: pomaga zrozumieć, jak wzorce relacji przekładają się na współpracę i wytrwałość w leczeniu.
Psychologia / Socjologia
- Tematy: style przywiązania a dobrostan psychiczny, poziom lęku, jakość relacji partnerskich.
- Badania: ankiety wśród studentów, porównanie różnych grup społecznych, analizy zależności z innymi skalami.
- Po co test stylów przywiązania: daje cztery czytelne kategorie do porównań i interpretacji, łatwe do opisania w pracy.
W jakich badaniach sprawdzi się test stylów przywiązania?
- Ankieta przekrojowa: jedna tura badań w dużej grupie; pokazujesz, jaki styl dominuje i jak rozkładają się pozostałe.
- Porównania grup: np. kobiety i mężczyźni, single i osoby w związkach; sprawdzasz, czy różnice w stylach są istotne.
- Analiza zależności: styl przywiązania a inne zmienne, np. poziom lęku, satysfakcja z życia, wyniki w nauce.
- Badania w różnych środowiskach: porównanie studentów różnych kierunków, pracowników w różnych działach, grup wiekowych.
- Śledzenie tendencji: pokazujesz, który styl jest dominujący w danej próbie i jakie proporcje występują w poszczególnych grupach.
Jak to trafnie opisać w pracy ?
- Metodologia: użyto testu stylów przywiązania (np. ECR-R). Cztery style: bezpieczny, lękowo-ambiwalentny, unikowy, zdezorganizowany. Odpowiedzi analizowano zgodnie z kluczem. Podaj α, jeśli masz wersję skalową.
- Wyniki (opis): Styl bezpieczny – 46%, lękowo-ambiwalentny – 25%, unikowy – 20%, zdezorganizowany – 9% (N = 120).
Przy skali: Lęk M = 3,8; SD = 0,9; Unikanie M = 3,2; SD = 1,1. - Porównania grup: Styl bezpieczny częściej u kobiet (52%) niż u mężczyzn (38%); różnica istotna (χ² = …, p < 0,05).
- Zależności: Styl lękowo-ambiwalentny wiązał się z wyższym poziomem lęku (umiarkowana zależność).
- Interpretacja: bezpieczny = stabilne relacje; lękowo-ambiwalentny = potrzeba bliskości i obawa przed odrzuceniem; unikowy = dystans; zdezorganizowany = sprzeczne tendencje. Pisz w kontekście próby.
Test stylów przywiązania w pracy magisterskiej- podsumowanie
Test stylów przywiązania obejmuje cztery kategorie: bezpieczny, lękowo-ambiwalentny, unikowy i zdezorganizowany. Pozwala porównywać grupy, sprawdzać zależności i wyciągać wnioski o wzorcach relacji, a nie o dobrych czy złych wynikach.
Najlepiej działa, gdy stosujesz tę samą wersję i klucz, a w analizie podajesz liczebności i procenty. W wersjach skalowych dodaj także średnie, odchylenia i α, a przy nietypowych danych pokaż medianę i opisz krótko kontekst. Efekt to wyniki przejrzyste, konkretne i wiarygodne – takie, jakich oczekuje promotor.
Trochę już wiem o teście stylów przywiązania w pracy magisterskiej. Teraz chcę poznać proces pisania
Naucz się pisać pracę w godzinę. Sprawdź e-book.
Jak napisać pracę w tydzień?
E-book- Jak napisać pracę dyplomową w tydzień?
Pobieram teraz>>
Pobieram teraz>>Dlaczego ten e-book może Ci bardzo pomóc?
- 85 stron samych konkretów- materiał do błyskawicznego wykorzystania.
- Pokaże Ci jak zacząć już za 5 minut. Bez zastanawiania się i marnowania czasu.
- Pokonasz perfekcjonizm i przestaniesz okładać na później.
- Dowiesz się jak pisać pracę 10 razy szybciej, stosując metodę Magistra na 5.
- Uprościliśmy temat, jak tylko się dało. Zrozumiesz, nawet jak nigdy nie pisałeś żadnej pracy.
- Przeczytasz w godzinę. Już nie musisz marnować czasu na dojazdy na uczelnie i seminaria.
- Dostęp w 30 sekund. Materiał dostaniesz w prosto na maila.
- Dostajesz dostęp do wszystkich aktualizacji. Ten produkt to mój absolutny priorytet. Cały czas go ulepszam i dodaje nowe materiały.
- Dużo przykładów. Nie wymyślasz nic od nowa.
- Schematy i wzory działania. Prowadzimy Cię jak po sznurku.
- Dodatkowe ćwiczenia. Zaczniesz działać już na 5 minut.
- Za cenę 4 kaw w Żabce.
Potrzebujesz pomocy z najtrudniejszą częścią swojej pracy?
Metodologia, rozdział badawczy, analiza statystyczna. Błyskawiczna pomoc>>
--
Zobacz opinie:
Zobacz, jakie materiały mogę Ci jeszcze zaproponować.
–>Sklep Magistra na 5
Jeżeli potrzebujesz pomocy, po prostu napisz.
–> Wyślij pytanie
